Decay Works Het materiaal wordt zowel onderwerp als object in Decay Works.
Elke laag veroorzaakt een langzame, onvoorspelbare chemische reactie op de vorige.
Het begint met observeren en experimenteren.
Door verpulverd bot (een verwijzing naar de Vlaamse meesters die bot verpulverde in verfpigment).
Passen tegenwoordig authentieke dinosaurusresten en puur bladgoud perfect in de nieuwe generatie Decay Works.
De beslissing om gesneden en fijngevormde, ongeveer 85.000.000 jaar oude Edmontosaurus-botten te gebruiken,
leeft duidelijk in het Vanitas-'motief ' wat draait om ijdelheid en vergankelijkheid.
De betekenis van deze kunstwerken ligt in de kracht van de weergave.
Ze tonen een conceptueel evenwicht tussen verleden en heden, schoonheid en verval.
De metafoor van de kwetsbaarheid van het leven bevat op zichzelf iets onsterfelijks.
De Decay-reeks is oneindig; het blijft in constante evolutie en stimuleert ons om na te denken over het verleden,
de toekomst en onze bestemming in een steeds groter wordend en veranderend universum.